Systeemonderzoek bij ouderafwijzing
Loyaliteit van een kind naar ouders ontstaat na de geboorte en is een vanzelfsprekende verbondenheid. Wanneer deze hechtingsband met een kind en een ouder beschadigd of verbroken wordt spreken we van ouderafwijzing (of oudervervreemding, ouderonthechting, ouderverstoting). Dit is een proces wat kan plaatsvinden tijdens of na scheiding en onder bepaalde omstandigheden. Dit is een complexe situatie waarin bekend is dat dit zeer schadelijke gevolgen kan hebben voor het kind en beide ouders, zowel op korte als op lange termijn.
In deze complexe situaties is het belangrijk om eerst een goed beeld te krijgen van de veelvoud aan factoren bij kind, bij ouders en bij de omstandigheden die elkaar wederzijds beïnvloeden. Als hier een zo volledig mogelijk beeld van is, kan een verklaring gevonden worden voor de problemen. Vervolgens kan de hulpverlening gericht ingezet worden om vanuit de kern van de ontstane situatie met ouders en kind(eren) aan de slag te gaan.
Hiervoor is vanuit Inzet voor zorg systeemonderzoek bij ouderafwijzing ontwikkeld. Dit onderzoek bestaat uit:
Dossieronderzoek
Onderzoek bij het kind
Onderzoek bij ouders naar alle facetten van het ouderschap
Onderzoek van de interactie tussen ouder en kind
Met toestemming van ouders worden belangrijke mensen uit het (hulpverlenings)netwerk betrokken.
Dit onderzoek neemt ongeveer 6 weken in beslag en wordt uitgevoerd door gedragswetenschappers van Inzet voor zorg, Diagnostiek+. Het onderzoek wordt zoveel mogelijk in de vorm van een TPO (therapeutisch psychologisch onderzoek) uitgevoerd. Dit betekent dat zoveel mogelijk de samenwerking van het gezin gezocht wordt, dat de bejegening heel persoonlijk en clientgericht is en dat de gezinsleden worden uitgedaagd zelf tot inzichten te komen. Uit het onderzoek volgt een gericht advies voor aanpak en hulpverlening.